گر چه از زلف سیاهت دلم آشفتگی آموخت
طبع سرکش ز پریشانیم اُفتادگی آموخت
روی ماه تو بسی در دل من داد صفایی
گوئیا ماه شب از روی تو تابندگی آموخت
بنده عشق تو آزاد ز هر دام و بلایی
دام عشق تو به هر بنده‌‌‌ای آزادگی آموخت
وز طلوع رخ تو گشت جهان جمله منور
خاک از پرتو حسنت همه زیبندگی آموخت
در ره زندگیِ عشق خطرهاست ولیکن
زنده دل آنکه خطر دید و زندگی آموخت
نقد جان در بر جانان بکند عرض همانا
که از این نقد تواند هنر بندگی آموخت
هست راننده عشق ره کویت همه "نوبخت"
زانکه در کارگه فن تو رانندگی آموخت
پیغام آشنا " عبدالرسول نوبخت"